Na tej stronie dostępna jest nowa wersja polskiego układu klawiatury, która w stosunku do dotychczas rozpowszechnionych układów: 

• Ułatwia pisanie w języku polskim i wprowadzanie polskich znaków, litery „ż”, „ó”, „ł” i „ą” (których łączna częstość stanowi 4,8% liter w języku polskim wobec 7,2% ogółu wszystkich polskich liter ze znakami diakrytycznymi) mają swoje bezpośrednie klawisze;

• Jest zgodna z polską normą PN-I-06000: 1997, typową dla maszyn do pisania i klawiatur IPACO z 1985, wchodzących w skład jednych z pierwszych polskich komputerów Mazovia.

​

Nowością jest to, że w rozszerzeniu układu można za jego pomocą otrzymać:

• Nowe znaki diakrytyczne niemal wszystkich języków w Europie i na świecie, które używają alfabetu łacińskiego;

• Znaki języków mniejszości narodowych w Polsce, jak kaszubski, wilamowski, etnolekt śląski;

• Znaki prawidłowe typograficznie;

• Znaki Międzynarodowego Alfabetu Fonetycznego IPA;

• Litery alfabetu greckiego;

• Symbole matematyczne i inne znaki stosowane w nauce;

• Znaki używane w transliteracjach, np. języków arabskiego, chińskiego, hebrajskiego, cyrylicy, sanskrytu;

• Symbole walut;

• Inne symbole specjalne.

​

Razem do otrzymania blisko 2000 symboli Unicode.

​

Klawiatura posiada również symbol polskiej waluty „zł” znany z maszyn do pisania i klawiatur IPACO – Mazovia (niestety brak w Unicode, reprezentowany przez 2 znaki), w wersji rozszerzonej także symbol „gr”, stanowiący nowość, oraz że zdecydowaną większość znaków pomimo ich olbrzymiej ilości da się otrzymać za pomocą dwóch palców, co mocno ułatwia pisanie bezwzrokowe (funkcja Alt+Shift+klawisz w wersji podstawowej jest nieobecna, a w wersji rozszerzonej jest ograniczona do nielicznych znaków).

 

Uwaga: Nie mylić prezentowanego tu układu z dostępnym w Windows Polski-214 o ułożeniu klawiszy innym niż w Polskiej Normie i z brakującymi niektórymi znakami, co miało wpływ na jej niskie upowszechnienie się.

​